Aslında taraftar için sürpriz değil, çünkü “yönetim istifa” seslerini her ortamda duyurdular. Nedeni tabii kişileri sevmek ya da sevmemek değil, takımın yıllardan beri özlenen klasman derecesini yapamamak ve bir defa olsun şampiyonluğu kazanamamaktır.
Her sezon iddialı yönetim ve her sezon büyük paralarla iyi transferler ama ligin ilk devresi sonrasında hayal kırıklığı. Hadi şampiyonluk olmadı ilk beş olsun oda olmayınca haklı olarak taraftar isyan ediyor. Taraftar üzülüyor ama şüphe yok ki yöneticiler daha fazla üzülüyor. Zira parayı veren onlar. İşinden gücünden fedakârlık yapan onlar, çocuklarının nafakasını kulüp için harcayan onlar, hatta sağlıklarını bile tehlikeye atan onlar. Ama hakarete varıncaya kadar ileri giden söylemlerde onlara…
Kulübün yıllardan beri maddi ve manevi olarak ağırlığını çeken Saffet Akkoyun! Elbette ki en büyük üzüntüyü de sıkıntıyı da o çekiyor. Hele kurulan kadroların istenileni vermemeleri, menajerlerin esiri olarak alınan çapsız futbolculara ödenen paralar, takımı kusursuz organize edecek ve taşıyacak doğru dürüst teknik kadro kurulamaması başarısızlığın nedeni.
Saffet Akkoyun 2012/2013 sezonundan beri görevde. Yani 9 dokuz sezondur kulübün başında bulunuyor ve sorumluluk üstleniyor. Göreve geldiğinden beri elini taşın altına koymuş hala devam ediyor. Yılların birikimi resmi borçların tamamını taksitlendirerek tamamen ödemesi Türkiye’de ilk olsa gerek… Esas yaptığı önemli olay daha doğrusu attığı önemli adım bu 9 sezon içinde “Kulübün transfer tahtasını” kapatmamak oldu. Kaç kulüp var Türkiye’de böyle… Onlarca kulüp kepenk indirdi, liglerden çekindi, amatörlüğe döndü, kapandı. Sarıyer Spor Kulübü bunu yaşamadı o nedenle Saffet Beyi yürekten alkışlamak gerekir.
Ama saffet Bey geçen dokuz sezon içinde aradığını bulamadı. Üç kez Play-Off’a kaldı burada da takım başarısız oldu. Bu da ayrı bir yıkım tabii…
Sezon sona erdi. Bu sezon içinde hayli sıkıntılı günler geçirdi Saffet Bey. Önemli hastalıkları atlattı ama yine de takımı yalnız bırakmadı. Ama öyle bir an geldi ki buna dayanamadı. Zira Şampiyonluğun kaybedildiği bu sezon en azından Play-Off oynamalıydı takım, bu bile başarılamadı ve bu üzüntü ile olağanüstü genel kurul kararı aldı. Bizzat kendisinin söylemi “Ben Artık yokum”. Gerçekten yok mu? Konuştum kendisiyle “ben yokum bunu açıkladım” dedi ve yönetime büyük maddi destek veren kişi ile görüştüğünü ama “yardım sözü aldım ama Başkanlık sözü alamadığını” anlattı. Aramaya devam ediyorum. Bu konuda Sarıyerlilerin de arayış içinde olmaları gerekir. Herkesin yardım etmesi lazım diyor. Böyle istekte bulunması doğru, hatta Sarıyerlilik görevi!
Bazı çalışmaların olduğunu duyuyoruz. Devam etmesi gerekir. Sarıyer öyle sıradan bir kulüp değil, arayışa girilmesi halinde başkan adayı ve yönetici bulunabilir. Bu yolda gayret etmek de Sarıyerlilerin görevi…
Taraftarlar, maç heyecanı ile değil serinkanlı ve sağlıklı düşünerek Sarıyer’i sırtlayabilecek bir başkan adayı arayışına girmelidir. Dilin kemiği yok konuşur ama konuşmakla, atıp tutmakla olmuyor… Her hangi bir aday çıkmaz ise ki bence çok zor zira bir sezonun maliyeti 7, 8 milyondan az değildir… Üstelik sözleşmesi biten futbolcuların ödenecek paraları da çabası ve ayrıca yeni transferlere hemen başlanması gerekir. Bütün bunlar maddiyata dayanıyor. O nedenle işin takibi ciddi yapılmalıdır.
Her hangi bir aday çıkmazsa ne olur? Çok iyimserliğimle belki yine de Saffet Akkoyun’dan rica edilebilir. Ama yine de “Hayır” derse ve aday da çıkmasa o zaman Kulübümüzü çok zor günler bekliyor demektir. O zaman genel kurul başkanı olarak seçilen kişinin işi çok ağır zira yeni bir yönetim oluşturulana kadar bütün yük omuzlarına kalır.
Bir alternatif daha var ama onu şimdi yazmam yerinde olmaz, yarınlara bakacağız. Ama Sarıyer sahipsiz değil, görev alabilecek kişiler meydana çıkacaktır.