Dilfiruz
Tutkundu kadın
Mevsimlere ağaçlara
Gönlünde kocaman vaveyla
Her yeri sarmıştı bir nefha
Kapadı siyahlarını
Tahayyül etti
Sararmış yaprakları kırılmış dalları
Dudaklarında alçak bir terennüm kalbi bir sermest
Aşk-ı Mechur
Ruşendildi kadın
Netameliydi adam
Adamın dudaklarındaki tatlı bir buse
Kondu kadının gamzelerine
Kadın içmişti bir yudum bade
Gözleri kör gönlü ise dildade
Kapadı siyahlarını lahzaya
Bıraktı kendini mağrur adama
