Her gününüz bayram sevincine dönüşsün, her anınız yeni bir gün olsun.
Şöyle bir eskilere gitmek ve eskiden yaşanan sanat kalitesinde, şeker tadında bayramları anımsatmak istedim...
Eskilerde Bayramlar sanatsal şölen gibiymiş.
Yemekler haftalar önceden konuşulur, ortak paylaşımlar bu vesile ile çoğalır. Günlerce, hazırlıklar yapılır, en kaliteli, en zor yemekler için en özel yerlerden malzemeler temin edilir, sevgi çığlıkları kahkaha enerjisi ile karışır mutluluk reçeteli muhteşem lezzette herkesin arzuladığı her türden yemekler tatlıların planları hazırlanır.
Sevdiklerimize sunulacak yemekler tatlılar muhteşem tuvaller gibidir.
Haftalarca rötuşlanır ve nihayet o Bayram günü üzerindeki örtü büyük bir heyecanla açılır ve sevenlerine inanılmaz bir lezzet ve duyguyla sunulur.
Düğün çorbası, Hindi dolması, duvaklı pilavlar, kompostolar, künefeler yüreklerdeki sevgiler ilaveten heyecanlarla süslenir...
Mahallede muhteşem kokularla yürürsünüz yüzünüzde sevimli bir gülümseme ile... Bilirsiniz kimde ne pişiyor. Her ne kadar saklasalar da... Ve yine bilirsiniz ki isterseniz o gün hepsinden tadabilirsiniz...
Ya giysiler bu kadar hazırcı değil kimse... Kumaşlar aylarca önceden alınır modeller seçilir dikiş için komşular bir araya gelir, yardımlaşma hat seviyededir, özenle dikilir hepsi , kimse görmesin diye kıyafetler köşe bucak saklanır, hatta ayakkabılar yastık altında geceler sürpriz an için.
Ve o büyük gün herkes bir gelin damat edasında ortaya çıkar inanılmaz hayranlık ve hoşluk vardır bakışlarda ki beğeni çığlıkları, Büyüklerin ellerini öpmek için kuyruklar oluşur saygıyla... Küçükler binlerce kez kucaklanır, karşılıklı kucaklaşmalar, öpüşmeler, içten sevgi saygı enerjileri.
Çocuklar için; verilen şekerler, hediyeler, harçlıklar ve paraları harcamak için Bayram yerleri, dönme dolaplar, salıncaklar, atlıkarıncalar, palyaçolar, sinema, tiyatrolar, mahalle bakkalı alışverişleri, özellikle verilen sımsıcak kucak dolusu sevgiler ve mendilde saklanan şekerler, toplanan paralar unutulur mu hiç?
Hele hele içten samimi dostluklar... İnsanlar özlediklerine koşarlar çılgınca, biran önce kucaklaşabilmek için insanca…
Ve bir fincan kahvenin 40 yıl sorumluluğunu almak için.Herkes hazır ve nazırdır.
Kısacası Bayramlar eskiden bir sanat şölenine dönüşürdü... Yaşlılar, gençler, çocuklar bir ses bir nefes olurlardı ve hep birlikte Gökyüzüne sevgi çığlığı fırlatırlardı o sıcacık yuvalarından...
Bugün öyle mi ya!
Hiçbir şeyin tadı yok her şey fason, her şey (feast food) yani ayaküstü yemek. Nereye yetişeceksek?
Herkes otellere dağılır ne sunulursa onu yer tabii ki memnuniyetsiz ve mutsuz...
Ne bir dost ne bir sohbet, Herkes birbirinden habersiz, apartman komşularımızı tanımayız üste kim var alt kat ta kim ki iyi bayramlar diyebilelim.
Adımlarımız evimizde ki odalarda tüketilmiş... Bilgisayarlar ve yalnızlığa esir olmuşuz. Birde paparazzi programlarına tabii ki...
Ya çocuklarımız; çocukluğunu yaşayamayan zavallılar, adımları dar alanlarda tüketilmiş reyting kurbanı ebeveynlerin esiri çocuklarımız, odalarda hapis, arkadaş yoksunu, bilgisayar tutkunu çocuklarımız... Onlara ne veriyoruz ki ne bekleyelim... Tabii ki sevgiden, birlikten uzak bu şartlar da mekanik ve maddeci oluyorlar ve yalnız...!
Yaşam ayaküstü tüketiliyor.
Ne bir ses ne bir soluk bu gök kubbede…! heyecan sıfır ya da saçma sapan uçlarda... Oysa bu kadar ucuz olmamalı hayat.
Hayatın farkına varmalı ve keyifle bir yerinden sevgiyle yakalamalı değil mi sevgili okurlar ne dersiniz?
Güzel ve mutlu bayramlar dileğimle bir de ufak bir hatırlatma yapmak isterim.
LÜTFEN BU KURBAN BAYRAMINDA DA KURBANLARIMIZI EHİL ELLERE KESTİRELİM
HATTA HAYIR KURUMLARINA BAĞIŞLAYARAK
(MEHMETCİK VAKFI,UMUT ÇOCUKLARI ,DÜNYA ÇEVRE BİLİNCİ VE EĞİTİM DERNEĞİ GİBİ KURUMLARA )
HAYIR YAPARKEN, HAYVANLARA ACI ÇEKTİREREK ŞER İŞLEMEYİN
ÖZETLE ÜLKEMİZ KAN GÖLÜNE DÖNMESİN HAYVANLAR ACI ÇEKMESİN
VE ÇOCUKLARIMIZ BU CANİLİKLERİ LÜTFEN GÖRMESİN
YUVALARINIZDA SICACIK MUHTEŞEM BİR BAYRAM GEÇİRMENİZ DİLEĞİMLE,
SONSUZ SEVGİ VE SAYGILARIMLA,