Psikologlar bu durumun insan doğasına işlediğini söylüyor. Beynimiz, bir tehlike sinyali olarak algıladığı bu haberlere karşı daha dikkatli oluyor. Bu da bizi sürekli tetikte tutuyor, kaygılarımızı artırıyor. Ama gelin görün ki, bu durumun en büyük faydalanıcısı medya oluyor. Tıpkı bir gazete manşeti gibi, hayatlarımız da sürekli bir kötü haber akışına dönüşüyor.
Peki, bu döngüyü nasıl kırabiliriz? Öncelikle medyanın sorumluluğunu hatırlatmalıyız. Sadece kötü haberleri değil, aynı zamanda çözüm önerilerini de gündeme getirmeleri gerekiyor. İkincisi, bizlerin de daha bilinçli tüketiciler olmamız gerekiyor. Her gördüğümüz habere hemen inanmak yerine, farklı kaynaklardan bilgi almalı ve olayları kendimiz analiz etmeliyiz.
Unutmayalım ki, toplum olarak bizler bu sorunlara çözüm üretebilecek güce sahibiz. Bu sürekli olumsuzluğun içinde kaybolmak yerine, kendimiz için ve çevremiz için daha iyi bir dünya yaratmak için çabalamalıyız. Belki de haberlerin gölgesinden çıkıp, kendi ışığımızla parlamanın zamanı gelmiştir.
Peki siz ne düşünüyorsunuz? Bu sürekli kötü haber bombardımanının size etkisi ne oluyor? Daha mı kötümser, daha mı duyarlı oluyorsunuz? Yorumlarınızı bekliyorum.