Pandemi ile birlikte hepimiz oldukça zorluklar yaşadık. Evlere kapandık. Alışkanlıklarımız değişti. Acılar yaşadık. Özellikle Tıp mensupları ve ailelerimizden sevdiklerimizi kaybettik. Tüm yitirdiklerimizi rahmetle anıyorum.
Evet bu pandemide dar odalarda kısa paslaşmalarla idare eder olduk. Adımlarımız küçücük odaların duvarlarında tıkandı. Soluklarımız tükendi. Kimilerimiz açlık, yokluk, işsizlik canavarı ile savaştı. Bazılarımız işini kaybetti. Bazen o dar odalar da birbirimize battık, bazen kırdık kırıldık. Üzüldük, daraldık, sıkıldık. Esnaflar sıfırı tüketti. İnsanlar hazırlıksız yakalandılar bu acı duruma. Aileler tıkandı, daraldı maddi manevi ve daha bir çokları…!
Çocuklarımız perişan oldu hem eğitimleri hem yaşamları güme gitti.
Ancak bu pandemiye; bir de bardağın dolu yanından bakalım, Öncelikle ailece ve birlikte zaman geçirmeyi öğrendik. İmkansızlıklar da yaşamayı öğrendik. Hijyeni, Direnmeyi öğrendik ve imkansızlıklar da imkan oluşturmayı öğrendik. Ailemizin bireylerinin tek tek yüzüne baktık ve belki de ilk kez yakından tanıdık sevdiklerimizi Ailemizi... Bazen bu muydu yıllarımızı verdiğimiz dedik, bazen iyi ki var dedik. Çocuklarımızı anlamayı ve onları dinlemeyi öğrendik, bolca zaman içinde çocuklarımızı gözlemleyip yakından tanıma ve onları çözmeyi öğrendik. Odalarımız da Radyolar dinledik. Yazı yazma, kendimizi tanıma turları attık. O yüzüne bakmadığımız komşularımızın bir günaydını, merhabası bile çok kıymetli oldu. Merdiven aralarında kahve molaları aldık. Evimiz de yemekler pişti. Ev ekmekleri yapıldı, Pastalar çörekler, Tıpkı eski günlerde ki gibi sıcak çorbalar kaynadı evlerimiz de ve yemek kokuları apartman komşularımıza ulaştı. Kısaca Bir süreliğine de olsa FAST FOOD’lara ara verdik.(hijyen ve korku nedeniyle) dışarılarda yemek yemedik ve Anne yemeklerinin tadını hatırladık. Hatta birbirimize kap kap yemek alıp vermek sokağa çıkamadığımız zamanlarda bir nefes oldu.
Özetle eski günlerden kısa bir film izledik.
Pandemi ile birlikte birde yavaş yavaş ekonomik kriz de geldi. Yaşamımızın tam ortasına oturdu ben diyeyim % 70 Siz deyin % 150 alım gücümüz bitti, hele emekliler bankadan parayı aldığı anda, Kira, elektrik, su, doğalgaz, aidat, sağlık, ilaçlar, beslenme, çocuk eğitimleri, ulaşım derken para eve gelmeden bitiyor. Emekliler kaderine terkedildi. Peki emeklilere sormak isterim. Sizin hiç suçunuz yok mu? Hani bir söz vardır. ’’Herkes layık olduğu şekilde yönetilir ‘’ Demek ki seçim çok önemli. Her neyse dünü konuşmaktansa gelecek seçimler de her birey sandıkta hakkını ararken hesap sorabilir ve güzel yönetimlere kavuşabilir. İnsan gibi yaşam her emeklinin en doğal ve temel hakkı.
Bu pandemi de dikkat çeken bir konu da; Farkında mısınız? Çok tuhaf bir şekilde bizi hediye, bedava kampanları, % 100 indirimler, reklam, satış, al getir, tut götür, iste kapında, indirim haftası, taze bitti haftası vs. vs bir tünelin içine çekiliyoruz.
CİDDİ BİR TÜKETİM RÜZGARI var ortalıkta. ÜRETİME DAİR KİMSE TEK KELİME ETMİYOR.
Halkın cebinde ki son 5 kuruşu tüketmeye yeminli gibiler!
O zaman bizler de; bunların farkında olmalı ve M. Kemal Atatürk ışığında, onu örnek alarak M. Kemal Atatürk’ün ilkeleri yolunda yürümeliyiz. Halk ile el ele verip üretimi arttırmayı tüketime son vermeyi başarmalıyız.
Ortalığın, Ekonominin ateşten topa döndüğü bu günlerde elimizdekilerin kıymetini bilmek insanlık onuruna yakışır bir yurttaşlık ödevidir.
YOKSA BU TÜKETİMLE; ÇOCUKLARIMIZA BIRAKACAK BİR AVUÇ TOPRAĞIMIZ KALMAYACAK.
öncelikle paramızın kuruşuna bile sahip çıkalım. Çünkü bu KRİZ birkaç yıl sürebilir ve daha çok sorunlar yaşayabiliriz.
ÖZETLE; PARAMIZIN KIYMETİNİ BİLELİM LÜTFEN!
Bu sebeple; Paylaşmayı öğrenmek gerek mesela kullanmadığımız eski giysilerimizi eşyalarımızı, malzemelerimizi ihtiyacı olanlarla paylaşalım. Hatta bir lokmamız varsa yarısını biriyle paylaşabiliriz. İmkanı olmayan ailelerin çocuklarına 20/50/100 tl katkı bile çok işe yarayacaktır. Sokak Hayvanlarına mama alabilirsiniz 1 kg 10/20/30 tl. vb. Eviniz de pişen çorbadan bir kase komşuya verebilirsiniz sizin için önemli olmayan o bir kase çorba birilerinin bütün gün karnını doyurabilir. Sizin çöp diye baktıklarınız başkalarının ihtiyacı olabilir. İşte tam da bu nedenle PAYLAŞMALIYIZ.
Bir Gülümsemeyi, Merhabayı, fazla olan her şeyi paylaşmalıyız.
YARDIMI PAYLAŞMALIYIZ, SEVGİYİ PAYLAŞMALIYIZ, PARAMIZI BİRBİRİMİZLE PAYLAŞMALIYIZ, ACILARIMIZI, KEDERLERİMİZİ, DAR GÜNLERİMİZİ,KULLANMADIKLARIMIZI,
ÖZETLE; VARIMIZI YOKUMUZU PAYLAŞMALIYIZ. ŞİMDİ PAYLAŞMA ZAMANI, BİRLİK ZAMANI, SEVGİ ZAMANI, KUCAKLAMAK, KUCAKLANMAK, ANLAMAK, YARDIM ETMEK ZAMANI. HAYDİ O ZAMAN EN YAKINIZA MİNİK BİR YARDIM YAPARAK İŞE BAŞLAYABİLİRSİNİZ.
Evrenin dengesi adına haydi bir yerden başlayalım. İnanın Evren çok daha fazlasını size iade edecektir.
ÇÜNKÜ; PAYLAŞTIKÇA AZALAN TEK ŞEY ACILARDIR. VE PAYLAŞTIKÇA ÇOĞALAN TEK ŞEY SEVGİDİR.
Belki mahallenizde ki bir çocuğa bir çikolata alarak ya da gülümseyerek işe başlayabilirsiniz. Gülümsemek BEDAVA, Merhaba BEDAVA, Yardım etmek BEDAVA, Bir yaşlının alışverişini yapmak, Otobüste yer vermek, Bir öğrenciye ders vermek BEDAVA! Hayat ta Her şey parayla mı? İnsan olduğumuzu hatırlama zamanı ve birbirimiz için karşılıksız bir şeyler yapma zamanı. VE BÜTÜN BUNLAR BEDAVA!
( LÜTFEN BİR ÖĞÜN ALIŞVERİŞ YAPMAYIP BİRİNİ SEVİNDİRİN 2022 ye girerken )
Tam da ;
Yeni yıla 2022 ye 5 kala, güzel bir yıla gönlümüzde ki hayallerimizle adım atacağımız bu 2021 in son günlerin de bir hayata dokunmak ve bu mutluluğu insan olarak hissetmek, insanlık onuruna yakışır bir davranıştır.
2022 de tüm dileklerinizin gerçekleşmesi ve Sizlerin de dokunuşlarınızla, Evren de ki sevgi enerjisinin çoğalması, rüya gibi günlerin gelmesi umududur.
hepinize kucak dolusu sevgiler
