?Ürdün Ve Lübnandaki Suriyeli Mülteciler? Konferansı

Prof. Dr. Yücel Vural?ın oturum başkanlığını yaptığı ve göçün siyasi dinamiklerinin irdelendiği panelde Doç. Dr. Nur Köprülü, "Akdeniz?deki Mülteci Krizi Çerçevesinde Ürdün ve Lübnan?daki Suriyeli Mülteciler? başlıklı bildirisini sundu. Doç. Dr. Köprülü, konuşmasında Arap ayaklanmalarının başladığı 2011 yılından bu yana Suriye?de başlayan iç çatışmaların ülkede ve bölgede oluşturduğu belirsizlik ortamı ile mültecilerin göçünün hem Akdeniz coğrafyasını hem de Avrupa Birliği?ni tanık olabilecekleri en büyük mülteci sorunu ile karşı karşıya getirdiğini belirtti. Doç. Dr. Köprülü, ayrıca Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliğinin (UNHCR) verdiği rakamlar gözönüne alındığında başta Türkiye olmak üzere Ürdün ve Lübnan?ın çok sayıda mülteciye ev sahipliği yaptığını ifade etti.

9 milyondan fazla Suriyelinin Mart 2011?de savaşın patlak vermesiyle evlerini terk ederek komşu ülkelere gitmek veya Suriye içinde yer değiştirmek durumunda kaldığını aktaran Doç. Dr. Köprülü, UNHCR?a göre yaklaşık 2,5 milyon kişinin Suriye?den en yakın komşu ülkeleri olan Türkiye, Lübnan, Ürdün ve Irak?a göç ettiğini, 6,5 milyon kişinin ise Suriye içinde yer değiştirdiğini vurguladı. Doç. Dr. Köprülü, ?Özellikle işsizlik ve ekonomik problemlerle başa çıkmaya çalışan Ürdün?de Arap-İsrail Savaşları sonrası göç eden Filistinliler, ardından 2003 yılında ABD?nin Irak?a müdahalesi ile göç eden Iraklı mültecilerden sonra ülke bu sefer de Suriyeli mültecilere kapısını açmıştır. Nüfusuna göre dünya ölçeğinde en fazla mülteciye ev sahipliği yapan ülkelerin başında gelen Ürdün Krallığı ve Lübnan gibi ülkelerde halihazırda yaşanan kimlik tartışmaları, ekonomik sorunlar ve Lübnan özelinde siyasi istikrar gibi meseleler mülteci sayısının her geçen gün artmasıyla daha da derinleşiyor? dedi.

Lübnan?ın mültecilere yönelik uyguladığı açık kapı politikasının ülkedeki mezhepsel kimliklere dayalı siyasal güç paylaşım modeli nedeni ile sürekli tartışılan bir mesele olduğunun altını çizen Köprülü, ülkede değişen nüfus yapısının siyasal istikrar ile ilişkilendirildiği bir noktaya geldiğini vurguladı.